Między rokiem 2004 a 2014 liczba Polaków w Norwegii wzrosła
dziesięciokrotnie. Stali się oni największą mniejszoscią w Norwegii, przynosząc
obu państwom korzyści ekonomiczne, ale też wyzwania społeczne. Mimo odmiennego
wpływu migracji na państwo wysyłające i przyjmujące, jest wiele obszarów, gdzie
mogą one współpracować dla wspólnych korzyści. Taka współpraca oparta na
poszanowaniu fundamentalnego prawa obywateli UE, jakim jest jest dostęp do rynku
pracy, powinna prowadzić do lepszej integracji migrantów. Jednak największym
wyzwaniem może być dostosowanie polityki do różnorodności przepływów w ramach
swobody przemieszczania się – od krótkoterminowych pobytów do stałego osiedlania
się w kraju przyjmującym.
